Του Χρήστου Θ. Στρατουλάκου
Τελευταίες ημέρες του Αυγούστου του 2017 οι κάτοικοι στο χωριό Μαριές της Ζακύνθου, έζησαν τον εφιάλτη. Ένα σκηνικό που θύμισε αρκετά τα δραματικά γεγονότα της Ηλείας, δεν υπήρχε τότε η τραγωδία στο Μάτι. Ένα βράδυ εξαιρετικά δύσκολο. Αργά το απόγευμα κανείς δεν θα φαντάζονταν την κόλαση που θα επικρατούσε λίγες ώρες αργότερα. Ξαφνικά ενώ όλα ήταν ήρεμα, βλέπεις μπροστά σου «παρέλαση» από πυροσβεστικά. Πάνω από 50 οχήματα, τα οποία επιχειρούσαν σε διάφορα σημεία του νησιού, φτάνουν στο μικρό ορεινό νησί της Ζακύνθου. Η απορία για όλους μας που ήμασταν εκεί μεγάλη. Διότι δεν έβλεπες πουθενά φωτιά. Στην ερώτηση μας γιατί ήρθατε όλες οι δυνάμεις εδώ, η απάντηση ήταν πως πήραμε εντολή από τον στρατηγό της ΠΥ να έρθουμε στις Μαριές. Το όνομα του Στρατηγού Βασίλης Ματθαιόπουλος, ο μετ’ έπειτα αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος. Δεν πέρασε μια ώρα και η κινητοποίηση ήταν μεγάλη στις δυνάμεις που ήταν στην περιοχή. Κάθε πυροσβεστικό σε κάθε σπίτι προκειμένου να μην κινδυνέψει αρχικά ανθρώπινη ζωή και εν συνεχεία οι περιουσίες. Και ξαφνικά το μέτωπο της φωτιάς πλησιάζει. Σε χρόνο μηδέν η πλαγία του χωριού έχει αλλάξει χρώμα. Το κόκκινο της φωτιάς έχει εξαφανίσει το μαύρο χρώμα της νύχτας. Εκείνο το βράδυ της 27ης Αυγούστου δόθηκε μια μεγάλη μάχη από τους άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Και τελικά τα κατάφεραν. Κάηκε μόνο μια αποθήκη. Σπίτι κανένα. Και όλα αυτά νύχτα, χωρίς να μπορούν να πετάξουν τα εναέρια μέσα. Στην ερώτηση μας την επόμενη ημέρα για την μεγάλη κινητοποίηση, η απάντηση που δόθηκε από τον κ. Ματθαιόπουλο είναι πως υπήρχε πρόβλεψη για ανατολικό άνεμο, με την φωτιά να κινείται κατευθείαν προς το χωρίο. Και το χειρότερο ακόμα, μπροστά της είχε ακαθάριστες εκτάσεις για πάνω από τρεις δεκαετίες. Η άμεση πάντως κινητοποίηση, είναι αλήθεια ότι έσωσε το χωρίο. Την επόμενη ημέρα επιχείρησαν οι εναέριες δυνάμεις και έσβησαν και την τελευταία εστία φωτιάς. Ο κόσμος στην περιοχή είχε τρομάξει. Ο φόβος εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ τους είχε κυριεύσει. Το γεγονός ότι κανένας άνθρωπος δεν χάθηκε, έδωσε δύναμη στους κατοίκους των Μαριών να ξαναστήσουν την ζωή τους πάνω από τις στάχτες της πυρκαγιάς. Η εικόνα που βλέπετε είναι τρία χρόνια μετά, όπου βρεθήκαμε και πάλι στο πανέμορφο χωριό της Ζακύνθου. Η φύση προσπαθεί να αναγεννηθεί. Οι κάτοικοι συνεχίζουν την ζωή τους, ωστόσο ποτέ δεν θα φύγει ο εφιάλτης του 2017. Έζησαν τα γεγονότα στο Μάτι λες και ήταν οι ίδιοι εκεί. Έκλαψαν για τις ζωές που χάθηκαν. Το μόνο το οποίο λένε πλέον είναι να μην ξαναζήσει κανείς άνθρωπος τον εφιάλτη της φωτιάς.
