Τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωση Δυτ. Ελλάδας στο Περιφερειακό Συμβούλιο
Καταρχάς να καταγγείλουμε την μονομέρεια που δημιουργήθηκε ως προς τους καλεσμένους της περιφερειακής αρχής σε ότι αφορά τις φοιτητικές παρατάξεις. Στο Περιφερειακό συμβούλιο καλέστηκαν εκπρόσωποι μόνο από την κυβερνητική παράταξη στα Πανεπιστήμια, της ΔΑΠ ΝΔΦΚ και την Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ.
Με ποιο κριτήριο καλέστηκαν, γιατί δεν καλέστηκαν όλες οι φοιτητικές παρατάξεις; Γιατί δεν καλέστηκε η ΠΚΣ που είναι δεύτερη δύναμη στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Η απάντηση είναι για να υπάρχει μονομέρεια στην τοποθέτηση των φοιτητών.
Σε ότι αφορά τον Στρατηγικό Σχεδιασμό του Πανεπιστημίου Πατρών.
Αρχίζει μία κουβεντούλα πάλι όπως στο παρελθόν για «το κράτος των Αθηνών», σήμερα, όπως λέτε, ο αντίπαλός μας είναι το πανεπιστήμιο της Πάτρας, αυτό φταίει για όλα τα δεινά! Είναι πολύ εύκολος αντίπαλος για να το χτυπήσουμε για να συγκαλύψουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για τα ζητήματα της ανώτατης εκπαίδευσης και στην περιοχή μας.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι εμείς με την πρυτανική αρχή είμαστε σε διαφορετικό μετερίζι και θεωρούμε ότι αυτό το κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα με το βαρύγδουπο τίτλο ‘’Στρατηγικός σχεδιασμός για την ακαδημαϊκή έρευνα και ανάπτυξη του πανεπιστήμιου των Πατρών’’ είναι ένας τίτλος ψευδεπίγραφος. Γιατί τι περιέχει σε αυτές τις 23 σελίδες; Περιέχει μόνο πως θα αναδιαρθρωθεί μια σχολή και διαρθρωθούν δύο τμήματα
Αναρωτιόμαστε αν όλα τα υπόλοιπα λειτουργούν καλά!
Αλήθεια δεν υπάρχουν προβλήματα, δεν μας απασχολούν σοβαρά ζητήματα που υπάρχουν και στις Σχολές που είναι στην Πάτρα;
Αλλά αυτά όπως θέλουν να μας πείσουν δεν αφορούν την κατάσταση.
Παίζετε ένα πινγκ-πονγκ εδώ πέρα και το λέμε αυτό, γιατί ακριβώς μέσα από αυτό το πινγκ-πονγκ για το ποιος φταίει προσπαθείτε να συγκαλύψετε τη μεγάλη κουβέντα για την ευθύνη που έχουν
όλες οι κυβερνήσεις για τα ζητήματα που αφορούν την ανώτατη εκπαίδευση. Η μία έκοβε η άλλη έραβε σε όλη αυτή τη διαδικασία και το αποτέλεσμα είναι το εξής η Παιδεία γίνεται εμπόρευμα, υπάρχουν και αυξάνονται οι ταξικοί φραγμοί στην μόρφωση, το πανεπιστήμιο μετατρέπεται σαν ανώνυμη εταιρεία, μόνο για να εξυπηρετήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα και όχι τις ανάγκες του λαού, οι φοιτητές είναι χωρίς δικαιώματα, χωρίς φοιτητική μέριμνα, τα πτυχία είναι κουρελόχαρτα, στην κυριολεξία χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Αυτό είναι το ζητούμενο και όλο αυτό το καλύπτεται κάτω από το χαλί.
Πάρα πολλοί πτυχιούχοι είτε φεύγουν στο εξωτερικό είτε δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα στη χώρα είτε δουλεύουν σε άλλες εργασίες ή αν δουλέψουν στο αντικείμενό τους, δουλεύουν με μπλοκάκια χωρίς κανένα δικαίωμα για 350 και 400 ευρώ. Αυτή την κατάσταση πρέπει να δούμε, αλλά αυτή επιλέγετε και την προσπερνάτε.
Προσπερνάτε το γεγονός ότι το πανεπιστήμιο είναι ένα χρόνο κλειστό, δεν σας αφορά αυτό το πράγμα.
Συζητάμε τώρα για νέες τάσεις που υπάρχουν στην ανώτατη εκπαίδευση. Όλοι εσείς που μιλάτε για νέες τάσεις δε θαυμάζετε το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, του Χάρβαρντ , της Κολούμπια, εμείς πάντως δεν τα θαυμάζουμε. Αλήθεια όλα αυτά είναι διακτινομένα σε ολόκληρη την Αμερική και στη Μεγάλη Βρετανία; Έτσι έχουνε γίνει με σχολές σε κάθε κωμόπολη και τμήματα σε κάθε χωριό;
Αλλά εδώ πέρα βλέπουμε τον φοιτητή ως οικονομική μονάδα και αυτό είναι το ζητούμενο.
Εμείς απέναντι σε αυτό το στρατηγικό σχεδιασμό του πανεπιστημίου της Πάτρας είμαστε αντίθετοι. Είναι απαράδεκτος γιατί είναι ενάντια στις ανάγκες των φοιτητών που σπουδάζουν στις συγκεκριμένες σχολές και των οικογενειών τους, είναι απέναντι στους εργαζόμενους αλλά και στο εκπαιδευτικό προσωπικό που είναι σε αυτά τα τμήματα και σε αυτές τις Σχολές. Το κάνουνε χωρίς καμία σκέψη για τις επιπτώσεις αλλά και χωρίς καμία ουσιαστική συζήτηση.
Τι θέλουν να εφαρμόσουν; τι βιάζεται να εφαρμόσει το Πανεπιστήμιο της Πάτρας; το νέο νόμο που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες, τον νόμο της Κεραμέως για μείωση των εισακτέων φοιτητών, για νέους ταξικούς φραγμούς στην μόρφωση, αυτό θέλουν να εφαρμόσουν και βιάζονται να το κάνουν. Αλλά όμως άλλο ζήτημα αυτό και άλλο πράγμα να βάζουν το κέρδος πάνω από τις ανάγκες για την έρευνα την παραγωγή νέας γνώσης προς όφελος της κοινωνίας. Δεν τα βλέπετε όλοι εσείς τι συμβαίνει με τα εμβόλια; Η Οξφόρδη ένα τεράστιο πανεπιστήμιο ανταγωνίζεται για το κέρδος χωρίς να ενδιαφέρεται για την υγεία των λαών και το εμβόλιο της.
Έτσι είναι λοιπόν τα πράγματα, έτσι πρέπει να προχωρήσουμε;
Εμείς λέμε όχι δεν πρέπει να είναι έτσι τα πράγματα!
Και από αυτή την άποψη εμάς μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να καθίσουμε να κουβεντιάσουμε τις τεράστιες ελλείψεις οι οποίες υπάρχουν σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Για παράδειγμα, η Ιατρική σχολή της Πάτρας υπολειτουργεί το οποίο δεν φαίνεται να σας ενδιαφέρει. Η Αρχιτεκτονική Σχολή της Πάτρας είναι 50 χρόνια σε Containers. Η φοιτητική εστία της Πάτρας είναι μισογκρεμισμένη και παρ’ ότι είχε βγει απόφαση να χτιστεί και υπήρχαν και κονδύλια, όπως λέγατε, ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Αλλά δεν ενδιαφέρουν το σώμα του Περιφερειακού συμβουλίου αυτά τα πράγματα. Το ότι υπάρχουν ελλείψεις σε εργαστήρια, απαρχαιωμένα εργαστήρια που κάνουν μαθήματα οι φοιτητές μας δεν μας ενδιαφέρει αυτό το ζήτημα; Το μόνο που φαίνεται να ενδιαφέρει είναι να έχουμε έναν φοιτητή που ξεκινάει από την Αμαλιάδα την μία μέρα επειδή υπάρχουν σήμερα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, την άλλη μέρα κάνει μάθημα στο Αγρίνιο, την άλλη στο Μεσολόγγι και μετά να φτάσεις και στη Βόνιτσα και να γυρίζει ο φοιτητής με μια βαλίτσα στο χέρι. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.
Εμείς το λέμε πολύ συγκεκριμένα αυτό το ζήτημα είμαστε αντίθετοι με το στρατηγικό σχεδιασμό του πανεπιστημίου της Πάτρας και με τις αναδιαρθρώσεις που να πάνε να κάνουνε στις σχολές και βάζουμε στο επίκεντρο τις σοβαρότατες ελλείψεις οι οποίες υπάρχουν συνολικά στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, είτε αυτό έχει σχολές και τμήματα σε άλλες πόλεις της Δυτικής Ελλάδας ή και όχι.
Αυτές τις ελλείψεις πρέπει να αντιμετωπίσουμε με τον αγώνα, την πάλη και με την διεκδίκηση για να μπορέσει πραγματικά να καλύψει όλα τα κενά που υπάρχουν.
Καταρχάς σε διδακτικό προσωπικό, και όχι αυτό το προσωπικό να είναι συμβασιούχοι 6 μήνες από δω 6 μήνες από εκεί, 3 μαθήματα στη μία πόλη και 4 στην άλλη.
Με ερευνητές, με σύγχρονα εξοπλισμένα εργαστήρια, με βιβλιοθήκες για να υπάρχει μία ολοκληρωμένη κατάσταση και να μπορούν να μελετούν οι φοιτητές μας.
Με φοιτητική μέριμνα για όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που έχουν εισόδημα ως 20.000€, ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να νοικιάζουν σπίτια, να έχουν δωρεάν σίτιση.
Με αναβαθμισμένα πτυχία, χωρίς την αποσύνδεση των πτυχίων από τα επαγγελματικά δικαιώματα Εδώ οι πολιτικοί μηχανικοί δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα, το οποίο είναι αποτέλεσμα της συνθήκης της Μπολόνια, που έχει αποσυνδέσει τα πτυχία από τα επαγγελματικά δικαιώματα και πρέπει να δίνουν εξετάσεις για να αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα.
Λέμε λοιπόν και τελειώνουμε με αυτό ότι θα πρέπει να σταματήσουν τα παιχνίδια στις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους. Εμείς σε αυτή τη βάση θα συζητήσουμε και σε αυτή τη βάση θα παλέψουμε όλες οι υπόλοιπες αντιλήψεις και λογικές που ακούστηκαν τις θεωρούμε βαθύτατα λαθεμένες.