Με τις απολογίες του Δημήτρη Ινδαρέ και του ενός γιου του συνεχίστηκε σήμερα η δίκη για όσα συνέβησαν τον Δεκέμβριο 2019 στο σπίτι τους στο Κουκάκι κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης ειδικών δυνάμεων για εκκένωση διπλανής κατάληψης.
Ο Δημήτρης Ινδαρές έριξε την ευθύνη στην απολογία του στην…αφέλεια του. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ξεκινώντας να απευθύνεται στους δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων ο σκηνοθέτης : «Απολογούμαι για την αφέλεια μου να πιστεύω ότι η ελληνική αστυνομία είναι για να μας προστατεύει.
Απολογούμαι απέναντι στα παιδιά μου για τη αφέλεια μου να ανοίγω την πόρτα στους αστυνομικούς, να ανεβαίνω στην ταράτσα μου για να μας παίρνουν σιδηροδέσμιους και τόσα χρόνια να λένε για μας πολιτικοί, δημοσιολογούντες, ο καθένας το μακρύ και το κοντό του».
Στη συνέχεια, ο κατηγορούμενος περιέγραψε τι συνέβη στις 18 Δεκεμβρίου 2019. : «Ξυπνήσαμε από φασαρία, χαμό, ένταση και καπνούς. Ήταν τρομακτική επιχείρηση, είχαν ένα τροχό που τάχα μου δεν έπαιρνε μπροστά για να μπουν από την άλλη πλευρά. Απομάκρυνα το αυτοκίνητο και επιστρέφοντας είδα βροχή από αντικείμενα, επικίνδυνα, αισθανόσουν ότι οι αστυνομικοί κινδυνεύουν. Βγήκαμε μπαλκόνι και ο γιος μου τράβηξε το βίντεο και του λεω, δεν είναι ωραίο αυτό που κάνεις! Μάλιστα, μετά μου είπε «αν με είχες αφήσει να το τραβήξω, θα είχε τελειώσει η εμπλοκή μου».
Μετά από λίγο, ο Δημήτρης Ινδαρές περιέγραψε ότι χτύπησε το κουδούνι του διαμερίσματος τους. «Νομίζαμε θα έχει τραυματιστεί αστυνομικός και δεν θα είχαν πού να τον ακουμπήσουν, τόσο ηλίθιος ήμουν! Εμφανίστηκε ένας αστυνομικός σαν Ρομποκοπ, με μπογιές και ρωτάω σαν νοικοκύρης, με τη γυναίκα μου με το νυχτικό και τα παιδιά μου φρεσκοξυπνημενα, να μην περάσει ο πόλεμος μέσα στο σπίτι μου» περιέγραψε και στη συνέχεια είπε πως οι γείτονες από τα απέναντι σπίτια άρχισαν να του δείχνουν την ταράτσα.
«Ανεβαίνω να δω, με ακολουθεί ο γιος μου, βλέπω αστυνομικούς απειλητικά και λέω «πέρασε κανένας από δω;». Μου είπαν «κάνε πέρα να περάσουμε», με γράπωσαν με τη βία, φάγαμε το ξύλο της αρκούδας και με κατηγορούν ότι αντιστάθηκα, ότι έβρισα, δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα, ήταν σαν μαύρη θύελλα» τόνισε ο σκηνοθέτης, καταλήγοντας : «Όλης μας η ελπίδα γι’ αυτή την τρέλα είσαστε εσείς, η Δικαιοσύνη».
