Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, μίλησε χθες, Παρασκευή, 20 Νοεμβρίου, στη Συνεδριακή Διάσκεψη της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) με τις Περιφερειακές Ενώσεις Δήμων (ΠΕΔ) Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων, η οποία διεξήχθη μέσω τηλεδιάσκεψης.
Η διαδικασία αυτή εντάσσεται στο πρόγραμμα διασκέψεων της ΚΕΔΕ με τις ΠΕΔ της χώρας, οι οποίες έχουν σκοπό να «επικαιροποιήσουν και να διαμορφώσουν τις τελικές θέσεις της, ενόψει της έναρξης του διαλόγου για την αλλαγή στο μοντέλο λειτουργίας του Κράτους και της Αυτοδιοίκησης και την Πολυεπίπεδη Διακυβέρνηση».
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος Πατρέων είπε τα εξής:
«Πραγματοποιούμε τη σημερινή μας Διάσκεψη εν μέσω ιδιαίτερων συνθηκών, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Παρακολουθούμε όλοι καθημερινά τις εξελίξεις, αγωνιούμε για το πώς πηγαίνει η κατάσταση, όμως ζητούμενο είναι να μη μείνουμε μόνο στην παρατήρηση. Πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, ενώ για χρόνια μία σειρά φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος, μία σειρά εκλεγμένοι στην Τοπική Διοίκηση επεσήμαιναν την κατάσταση. Γιατί έχουμε ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας, το οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του λαού μας, ιδιαίτερα εν μέσω πανδημίας.
Στη Δυτική Ελλάδα ειδικά, πρέπει άμεσα να επαναλειτουργήσει το Νοσοκομείο «Νοσημάτων Θώρακος» που κάλυπτε σοβαρές και πάγιες ανάγκες όλης της Δυτικής Ελλάδας. Το Νοσοκομείο ανακαινίστηκε, εξοπλίστηκε και μετά έκλεισε, στα πλαίσια της πολιτικής συρρίκνωσης νοσοκομείων και κλινικών. Χρειάζεται να επαναλειτουργήσει και να διαθέτει όλες τις ειδικότητες γιατρών, αλλά και το απαραίτητο νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό. Να αποτελέσει σήμερα νοσοκομείο αναφοράς για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Ποια είναι όμως η πολιτική που το κρατά κλειστό; Είναι αυτή που ήθελε και θέλει όλες τις υπηρεσίες υγείας συγκεντρωμένες σε λίγα νοσοκομεία, με λιγότερους εργαζόμενους. Που οδήγησε όμως αυτό; Στην υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας, στην αδυναμία του να ανταποκριθούν σήμερα, στο να ψάχνουμε κρεβάτια ΜΕΘ και να μη φτάνουν, να αναγκάζονται οι γιατροί να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση προβάλλει μονομερώς την ατομική ευθύνη, ώστε να απαλλαγεί από τη δική της, την κρατική, την κυβερνητική ευθύνη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το Υπουργείο και η ηγεσία της ΚΕΔΕ λένε να περιέλθει η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην ευθύνη των Δήμων. Μα αυτό αποδεικνύεται τώρα από την πανδημία; Ότι μπορεί ένα κατακερματισμένο σύστημα υγείας να τα βγάλει πέρα; Τώρα θέλουμε Δημόσιο Σύστημα Υγείας καλά οργανωμένο, με όλο το αναγκαίο επιστημονικό, τεχνικό, εργατικό προσωπικό, με σύγχρονες υποδομές, με εξασφάλιση των αναγκαίων προμηθειών και όχι Κέντρα Υγείας στην ευθύνη και ανάλογα με τις δυνατότητες κάθε Δήμου.
Από την κατάσταση που ζούμε, δεν εξάγεται ότι φταίει η διάρθρωση για τις ελλείψεις που παρατηρούνται. Φταίει που δεν έχουμε προσωπικό στα Νοσοκομεία μας, πράγμα όχι αποσπασμένο από το ότι δεν έχουμε προσωπικό στους Δήμους και σε άλλες κρίσιμες υπηρεσίες. Υπάγεται σε μία κεντρική φιλοσοφία που λέει ότι δεν πρέπει να γίνονται προσλήψεις, της οποίας ζούμε τις επιπτώσεις. Οι επιπτώσεις στα Νοσοκομεία είναι να πεθαίνουν άνθρωποι, στους Δήμους να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε στις αυξημένες ανάγκες των συνδημοτών μας, στα Πανεπιστήμια να λείπουν καθηγητές, στα σχολεία να μην μπορούμε να κάνουμε 15μελή τα τμήματα, ώστε να μορφώνονται τα παιδιά μας με όλα τα μέτρα προστασίας.
Τώρα, λοιπόν, χρειάζεται αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση, όλων των Κέντρων Υγείας της περιοχής. Να καλυφθούν άμεσα όλα τα κενά σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Δημιουργία σύγχρονου Κέντρου Υγείας μέσα στη Βιομηχανική Περιοχή της Πάτρας, όπου απασχολούνται πάνω από 2.000 εργάτες.
Χρειαζόμαστε, επιπλέον, την αναβάθμιση του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου Παίδων, με εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών του και δημιουργία νέων κτιρίων στον περιβάλλοντα χώρο. Να αναπληρωθούν άμεσα όλα τα κενά σε γιατρούς και παραϊατρικό προσωπικό. Να δημιουργηθεί ΜΕΘ Παίδων και ΜΕΘ Παίδων για COVID-19.
Πρέπει να διεκδικήσουμε άμεσες προσλήψεις προσωπικού στο ΕΚΑΒ, ανανέωση του εξοπλισμού του. Ειδικά στην πόλη μας, χρειάζεται η δημιουργία νέου σταθμού ΕΚΑΒ στην Ανατολική πλευρά της Πάτρας που να καλύπτει και τις ανάγκες της ΒΙ.ΠΕ. Πατρών. Να εξασφαλίσουμε μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και στα μέσα μαζικής μεταφοράς και να πραγματοποιούνται δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ σε όλους τους εργαζόμενους.
Αυτά μπορεί και πρέπει να εξασφαλίσει η κοινωνία μας σήμερα σε όλους τους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα και στα παιδιά τους.
Λέτε ότι πρέπει να μας απασχολήσει τι θα γίνει στην Τοπική Διοίκηση τα επόμενα 20 χρόνια. Εμείς λέμε ότι πρέπει να μας απασχολήσει και η κατεύθυνση όσων γίνουν. Γιατί η κοινωνία μας, η συγκρότησή της, εάν πάρεις τα λεγόμενα της πλειοψηφίας της ΚΕΔΕ φαίνεται αταξική, ενώ για μας το αντίθετο, είναι ταξική.
Εκ του αποτελέσματος, βλέπουμε ότι προχωρά η συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια, κάποιοι κερδίζουν στην πλάτη της πλειοψηφίας των εργαζομένων, οι οποίοι υφίστανται τις συνέπειες, την ανεργία, τη φτώχεια, τη στέρηση δικαιωμάτων. Για ποιο λόγο η σημερινή γενιά ζει χειρότερα από την προηγούμενη, τη στιγμή που η επιστήμη και η τεχνική είναι στο απόγειό της; Γιατί οι μικρομεσαίοι καταστρέφονται, γιατί οι αγρότες ξεκληρίζονται; Πρέπει να βρούμε την αιτία, αλλιώς δεν κάνουμε βήμα μπρος, δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε τα επόμενα 20 χρόνια και γενικά το μέλλον.
Η Κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη αντίληψη, ότι η πρόοδος της κοινωνίας θα γίνει στηριζόμενη στους επιχειρηματικούς ομίλους. Πρέπει όμως να εξετάσουμε πού μας έχει βγάλει αυτός ο δρόμος μέχρι σήμερα, εάν συμβιβάζεται με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Εμείς δε συμφωνούμε με αυτή την πολιτική της Κυβέρνησης, η πλειοψηφία όμως της ΚΕΔΕ συμφωνεί. Τις συνέπειες θα τις ζήσουν οι συμπολίτες μας σε όλους τους Δήμους.
Διαπιστώνετε ότι δεν έχουμε προσωπικό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν είναι αντιληπτό από την Κυβέρνηση; Όχι, συμβαίνει επειδή θέλουν να μας οδηγήσουν στο να απευθυνθούμε για μία σειρά τομείς και υπηρεσίες που θα αδυνατούμε να προσφέρουμε, σε ιδιώτες. Σε αυτή τη φιλοσοφία κινήθηκαν όλες οι μεταρρυθμίσεις έως τώρα. Να γίνει συγκέντρωση των Δήμων, ώστε να μεγιστοποιηθεί το οικονομικό αντικείμενο και να υπάρχει κέρδος για τους ομίλους που θα δραστηριοποιηθούν σε αυτούς.
Αντίστοιχο ζήτημα υπάρχει και με την κατεύθυνση των χρηματοδοτήσεων που γίνονται και με την επιλεξιμότητα των έργων που εντάσσονται σε αυτές. Δεν προσανατολίζονται στη λύση λαϊκών προβλημάτων. Απουσιάζουν από το πεδίο παρέμβασης της τοπικής διοίκησης και των φορέων της, οι σχεδιασμένες και πόσο μάλλον οι εκτεταμένες παρεμβάσεις σε ζητήματα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής – αντιπυρικής προστασίας. Απουσιάζουν τα λαϊκά προβλήματα και ανάγκες που έρχονται και επανέρχονται με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα, όπως τα πλημμυρικά φαινόμενα και τα θύματα που συνεχίζουμε να μετράμε, η αντιπυρική προστασία και οι μεγάλες και τραγικές ελλείψεις που επαναλαμβάνονται ως δράμα κάθε καλοκαίρι, η πιθανότητα ενός μεγάλου σεισμού για την χώρα μας και οι επιπτώσεις του –που τις είδαμε πρόσφατα στη Σάμο.
Παρόλο που είναι υπαρκτά στην καθημερινότητά μας διάφορα προβλήματα που αναφέρετε, ζητήματα αλληλεπικάλυψης αρμοδιοτήτων κ.λπ., δεν είναι το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Το κύριο είναι ότι η κεντρική κυβέρνηση δε θέλει να ενοχλείται, θέλει οι Δήμοι να παίζουν το ρόλο του «αμορτισέρ», να απορροφάνε τους κραδασμούς που δημιουργεί η πολιτική τους. Με αυτόν τον τρόπο, να παίρνουν την ευθύνη οι δημοτικές αρχές και να είναι η εκάστοτε κυβέρνηση στο απυρόβλητο.
Εμείς, δεν δεχόμαστε το ρόλο του διαχειριστή της ακραίας φτώχειας. Δεν είναι τιμητικός για εμάς, εμείς θέλουμε να διαχειριζόμαστε την ευτυχία. Είναι ντροπή για εμάς να δίνουμε συσσίτια το 2020, να μαζεύουμε και να διανέμουμε τρόφιμα, ρούχα.
Συνεπώς, η στρατηγική που έχει η διοίκηση της ΚΕΔΕ, όσο και αν πλασάρεται ως καινούρια, είναι από παλιά υλικά. Από την πλευρά μας, δε δεχόμαστε αυτή τη στρατηγική, δε δεχόμαστε άλλο αρμοδιότητες χωρίς πόρους. Σε αντίθεση με εσάς, δεν περιγράφουμε μόνο τα προβλήματα, αλλά αγωνιζόμαστε για λύσεις σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Εμπόδιο στο να βρεθούν αυτές οι λύσεις, στέκεται σήμερα η συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Γιατί όπου υπάρχει πλούτος, στην αντίπερα όχθη υπάρχει και πολλή φτώχεια.
Η διαφορά αυτή στην αντίληψή μας δεν μας εμποδίζει, εάν υπάρχει διάθεση από την ΚΕΔΕ, να διεκδικήσουμε μαζί παραπάνω χρηματοδότηση, της οποίας την έλλειψη όλοι οι Δήμαρχοι νιώθουν στο πετσί τους, να διεκδικήσουμε πράγματα απαραίτητα για την καθημερινή λειτουργία των Δήμων μας.
Ακόμα και γι’ αυτό, όμως, χρειάζεται η πολιτική βούληση από την πλευρά της ηγεσίας της ΚΕΔΕ».
